माघ ८ गते, २०६८ मा प्रकाशित
नलाएको हैन माया हाम्रो जुनी भरिलाई !
नगाएको हैन गित उनको याद आइदिदा
नगरेको हैन प्रित उनि टाढा भइदिदा !!
तिनी काली पाएपुग्छ चाहिदैन मलाई सेती
चट्टान नै भएपनि लगाउने छु त्यहाँ खेती !
रमाउने छ मेरो प्रित त्यहिँ चट्टानको बीच
उनको माया पलाउने छ घाम पानी सित !!
उनको दर्सन पाउन भनि मैले धेरै कुरेको
फुलको माला उनलाई दिन धेरैभो उनेको !
उनि आउने बाटो हेर्दै कल्पनानै उनैको
हुन्छ मात्रै भनि दिए दिन्थे हार सुनैको !!
सम्झना त कति कति मेरी काली उनिको
देखौ भेटौ भई रहने कस्तो रोग लागेको !
सोचाई हेराई जता ततै उनकै छाया देखेको
उनलाई भुल्न नसकेरै यो कविता लेखेको !!
