मंसिर २४ गते, २०६९ मा प्रकाशित
दु:खै दु:ख मान्दामान्दै गयो जिन्दगानी
घिच्याएर तान्दातान्दै गयो जिन्दगानी
दिल खोली खुसीबाँड्न सकिएन कहिल्यै
सधैँ मुठी बान्दाबान्दै गयो जिन्दगानी
हेरी ल्याउँदा कोही छैन पराई झैँ लाग्ने
सबै आफ्नू ठान्दाठान्दै गयो जिन्दगानी
धेरैजना”मुखमा राम राम बगलीमा छुरा”
सहीमान्छे छान्दाछान्दै गयो जिन्दगानी
