– वि.आर, पौरखी, सन्धिर्खक ९ अर्घाखाँची
अाँँखा भएर के भो र
दुनिया देख्न नसक्ने हो भने ।
दुवै कान भएर के भो र
सकारात्मक कुरा सुन्न नै सकिदैन भने ।
मुटु भएर के भो र
निस्वार्थ प्रेमले बास पाउदैन भने ।
मुख भएर के भो र
रामे्रा वाणी नै आउँदैन भने
मधुेर मुस्कान दिन सकिदैन भने ।
नाक भएर के भो र
सुगन्ध र दुर्गन्ध छुट्रयाउन सकिदैन भने ।
दिमाग भएर के भो र
असल शिक्षा ग्रहण गर्दैन भने ।
दुवै हात बलिया भएर के भो र
असल कार्य गर्न सकिदैन भने ।
दह्रा खुट्टाले के भो र
काँडा पन्छाएर हिड्न सकिदैन भने ।
ठूलो घर भएर के भो र
घरवारविहिनले आश्रय पाउेदैन भने ।
चैरासी व्यञ्जनले के भो र
शरीरले पचाउन सक्दैन भने
भोको पेटले एक गास पाउँदैन भने ।
प्रमाणपत्रले के भो र
सही र गलत विश्लेषण गरिदैन भने ।
राम्रो विचारले मात्र के भो र
अरुलाई संञ्चार गर्न सकिदैन भने ।
बाहिरी सुन्दरताले के भो र
सम्हालेर राख्न सकिदैन भने ।
बहुमूल्य गहना र पोसाकले के भो र
भित्री गुणले सिंगार्न सकिदैन भने।
आशा मात्र भएर के भो र
पर्खाइमा धैर्यता लिन सकिदैन भने ।
साथीहरुको भिडले के भो र
दुःखमा साथ दिन सकिदैन भने ।
नक्कली आँसुले के हुन्छ र
दुखेको घाउमा मलमपट्टी लगाउन सकिदैन भने ।
ओंठको हाँसोले के हुन्छ र
ब्यबहारले छुरा प्रहार गर्छ भने ।
शक्ति र पहुँचले के भो र
समाज बदल्न सकिदैन भने
धन दौलतले के भो र
सही सदुपयोग गर्न सकिदैन भने
जिउँदो भएर के भो र
सार्थक जीवन जिउन सकिदैन भने ।
चैत्र २४ गते, २०७१ मा प्रकाशित
