– कोमल भट्ट
पुरानो नैकाप, काठमाडौँ
हाल:- न्युयोर्क, अमेरिका
अतालिएँ प्रवासले साथी
मनै मर्यो उदासले साथी
मडारिदै गए सयौँ पिडा
खिसी गरे विलासले साथी
कथा भए अतीत ती ऐले
विदा लिए मिठासले साथी
निरन्तरै खपें यहाँ दु:ख
सुकी सकें म प्यासले साथी
निसासिएँ भएर कैदी झैं
दगाधरे निकासले साथी
न गाँस भो न वास नै आफ्नो
भुले सधैँ कपासले साथी
छरीबरी सरी भए चाहा
लग्यो खुसी बतासले साथी
(विश्राम :- ४ र ८ अक्षरमा)
श्रावण ८ गते, २०७२ मा प्रकाशित
