रबि पाैडेल, दक्षिण भारत पाण्डेचरी ।
किन तरक तरक गर्छाैं
म पनि मानिस हाेइन र ?
तिमी घाटमा बस्न हुने
म सुकुल र भुईमा !
त्यो पनि
घर भित्र नभइ
आगनि र पिंडिकाे डिलमा !
काटे रगत एउटै रङग राताे छ
म मात्रै कपडा सिलाउने र
घन ले फलाम पिट्ने
सियाे र धागो ले चप्पल र जुत्ता सिलाउने
यस्तो विभेद छ यहाँ किन ?
म सिलाउछु तिमी लगाउछाै
कपडा र चप्पल पनि
म बनाउछु औसि र कराइ
तिमी दूध तताऊंछाै पनि
चल्छ मेराे सीप ले आर्जेकाे सामान
चल्दैन किन जात र जाति काे रहन
तिमी माझमा बस्दा
म छेउमा किन ?
समाज मा यस्तो विभेद छ किन ?
सम्बिधान ले अन्त गर्छ विभेद
तिमी किन मान्दैनौं ?
न्यायालयले हटाएको विभेद
तिमिले किन जान्दैनाै ?
सुकिलाे कपडा र मैलाे कपडा मा विभेद छ
धनी हाेईन गरिब भएको मा विभेद छ
महल हाेईन झुपडी भएको ले विभेद छ
विभेद काे सिमा छैन
यहाँ विभेद मात्र छ किन ?
मलाई देख्दा छिछि गर्छाै किन ?
विभेद काे डल्लो फाेर्न
रगत बगाउनु पर्ने हाे
या ,शाहदता गर्नु पर्ने हाे ?
मिति : ११-०४-२०२१
बैशाख २५ गते, २०७८ मा प्रकाशित
