रबि पाैडेल
नदि बेचियाे यहाँ
कलकारखाना बेचियाे यहाँ
अब चुनडुङ्गा ,
गिट्टी र बालुवा बेचिदै छ ।
पानी बेचियाे त्यहाँ काे
वालुवा ,गिट्टी पनि
बेचेर धनी हुने सपना
घर जलाएर खरानी बेच्ने तिमी !
महाकाली ,काेसि र गण्डक मा
मगन्य पैसा कमायाै
काठमाडौंमा आफु र आफन्तकाे
दरवार जस्तो महल ठडायाै ।
के नै पाे बाँकी छ र अब
असी लाख युवा बेच्ने पनि तिमी नै
रुख ,काठ र जंगल बेच्ने पनि तिमी नै
अब बाँकी छ भने टल्किने उत्तर काे हिमाल
बायुमण्डलिय अक्सिजन
मिल्छ भने बेच अझै
बाँकी किन र कसलाई राख्ने हाे र ?
तिमी पछि याे देशमा खाने
अरु सन्तान काे छ र ?
दुनियालाई हँसायाै
नेपाली लाई डसायाै
देशै फसायाै
भिर बाट खसायाै
बेच कति सक्छौ बेच
अब के छ बेच्न
खाेजि खाेजि बेच
मुटु फेर, आँखा फेर ,मृगौला फेर
नेपाली जनता अर्को के उपाय छ र ?
टुलुटुलु हेर !!
मिति ०३/०६/२०२१
दक्षिण भारत ,पाण्डेचरि ।
जेष्ठ २१ गते, २०७८ मा प्रकाशित
