“सुपा देउराली” (छेस्का कविता)


ज्ञान बहादुर छेत्री 
(१) नबसौँ खाली 
         दर्शन गरौं
            सुपा द्यौराली ।
 (२) आस्था अटल
          रहेको छ यो
               पवित्र स्थल ।
(३) हेर्दा छ जाती
          मन्दिर छ यो
               पहरो माथि ।
(४) शान्ति मनको
          हुन्छ घुइँचो 
              भक्तजनको ।
(५) सुपा द्यौराली
          सधैंको भिड
              हुँदैन खाली ।
(६) हृदय खोली
          सन्तुष्ट हुन्छन्
                दिएर बलि ।
(७) सबैको आस
          पुग्दछ भन्ने
              जनविश्वास  ।
(८) गर्छन् प्रतीक्षा
           पुग्दछ भनी
               मनको इच्छा ।
(९) पहरो भित्र
          देखिन्छ यौटा
              अनौठो चित्र ।
(१०) भनिन्छ यहाँ
            टाँसिएको छ
                लाहुरे त्यहाँ ।
(११) भएछ गल्ती
             चाख लाग्दो छ
                   त्यो किंवदन्ती ।
(१२) सहेको व्यथा
             लाहुरेको त्यो
                 अनौठो कथा ।
(१३) पानीको मूल
            माथि छ नया
                झोलुङ्गे पुल ।
(१४) पाइन्छ यहाँ
             गर्मीमा पनि
                 शीतल छाया ।
(१५) प्रकृति पनि
            रम्दछ यहाँ
                 सौन्दर्य बनी ।
(१६) शिखरसम्म
            लाली गुराँस
                 छ लटरम्म ।
(१७) भरिन्न मन
             हेर्ने लायक
                 अरू पनि छन् ।
(१८) हेरौं नियाली 
            अर्घाखाँचीको
                  सुपा द्यौराली ।