– पूर्णहरि अमात्य
संसारको जुनसुकै कुनामा परिवर्तनको संवाहक युवापुस्तानै हुन्छन् । र, इतिहासले यो कुरोलाई जुनसुकै काल परिस्थितिमा पनि प्रमाणित गरेर देखाएको छ । नेपालको सन्दर्भमा कुरा गर्दा राणाहरूको कठोर जहानीयाँ शासन होस वा निरकुङ्श पञ्चायती शासन अथवा तत्कालीन राजा ज्ञानेन्द्रले प्रत्यक्ष शासन आफ्नो हातमा लिँदा युवा शक्ति नै सडकमा उत्रेका थिए । ०६२ /०६३ सालको १८ दिने आन्दोलनमा युवाको सक्रिय तथा वीरतापूर्ण आन्दोलनले २३९ वर्षे लामो शाहकालीन शासनसदाका लागि इतिहासको पानामा खुम्चिन पुग्यो । ०६२/०६३ को आन्दोलन ०४६ सालको जस्तो प्रजातन्त्रको पुनस्र्थापनाका लागि सीमित आकाङ्क्षा प्राप्तिका लागि थिएन । ०४६ सालको आन्दोलनले तत्कालीन राजा वीरेन्द्रलाई घुँडा त टेकायो र नेपाली जनता रैतिबाट सार्वभौम अधिकार सम्पन्न जनता त भए तर राजनीतिक नेताहरूको सत्तामोह, दलगत स्वार्थ, ब्यक्तिवादी चरित्र आदि कारणले गर्दा युवाले चाहेको परिवर्तनको अनुभूत गर्न पाएनन् ।